Η Λαϊκή Συσπείρωση αλλά και το ταξικό κίνημα επανειλημμένα έχει καταδικάσει και καταγγείλει στους
εργαζόμενους την προσπάθεια των αστικών Κυβερνήσεων (παλιών και της τωρινής ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ)
εφαρμόζοντας τις κατευθύνσεις κεφαλαίου-Ε.Ε να απαξιώσουν την εργατική δύναμη
κουρελιάζοντας τη δυνατότητα των εργαζομένων να δουλεύουν με αξιοπρέπεια και
δικαιώματα. Αντικαθιστούν τη σταθερή και μόνιμη εργασία με προγράμματα κακοπληρωμένης
εργασίας π.χ. συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μαθητεία, μπλοκάκια, κοινωφελής εργασία του ΟΑΕΔ, όπου καταφανώς καταστρατηγούνται βασικές
διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας, τις οποίες γνώριζαν οι προηγούμενες γενιές,
και επιβάλλεται ως κανόνας η καθυστέρηση των πληρωμών.
Αντιμετωπίζουν τους
εργαζόμενους σαν αναλώσιμους, τους
χαρακτηρίζουν «ωφελούμενους» και εξασφαλίζουν με αυτό τον τρόπο ότι ένα μέρος
των ανέργων θα καλύπτει (ανακυκλούμενο) σε ετήσια βάση πάγιες και διαρκείς
ανάγκες.
Παράδειγμα τυπικό
αυτής της στάσης ο Δήμος Καλαμαριάς, ο οποίος πρόσφατα προχώρησε σε εκφοβισμό εργαζόμενων
στην «κοινωφελή εργασία» για τη συμμετοχή τους στην τελευταία πανεργατική απεργία
της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ τον Δεκέμβρη.
Στην κατάπτυστη απάντηση που λάβαμε (με καθυστέρηση) από την
διοίκηση του Δήμου Καλαμαριάς
επιβεβαιώνεται η σύμπλευση τους με όλο το αντιλαϊκό-αντεργατικό πλαίσιο
κυβέρνησης-Ε.Ε. διότι:
- Επιβεβαιώνουν
προκλητικά την θέση του Υπουργείου Εργασίας ότι οι εργαζόμενοι στη κοινωφελή
εργασία «είναι απλά τοποθετημένοι του
ΟΑΕΔ», για τους οποίους «δεν προβλέπεται απουσία λόγω απεργίας».
Δηλαδή δεν είναι απεργία, είναι απουσία!!
-Ψεύδονται όταν
ισχυρίζονται ότι δεν ενόχλησαν τηλεφωνικά την επομένη της απεργίας τους εν λόγω
εργαζόμενους που δήλωσαν ότι απεργούν.
-Είναι υπεύθυνοι
διότι έχουν περάσει ήδη 3 μήνες και οι εργαζόμενοι της κοινωφελούς εργασίας
ακόμα δεν έχουν εφοδιαστεί με τον απαραίτητο εξοπλισμό ατομικής προστασίας.
-Το μόνο που κάνουν
καθημερινά είναι να συντηρούν ένα κλίμα εκφοβισμού και κατηγοριοποίησης των
εργαζομένων, όταν στέλνουν «παπαγαλάκια» να διαδίδουν ατομικά πως «αν είστε
καλά παιδιά, μπορεί κάποιους να σας κρατήσουν».
Για τη Λαϊκή Συσπείρωση οι εργαζόμενοι, με
οποιαδήποτε σχέση εργασίας κι αν
εργάζονται, δεν παύουν να έχουν δικαιώματα ανεξάρτητα από το τι προβλέπει ο
νόμος.
Τονίζουμε ότι τα μέσα
πάλης και διεκδίκησης καλύτερων συνθηκών ζωής και εργασίας, όπως η απεργία, η
στάση εργασίας κ.α. αποτελούν αναφαίρετο δικαίωμα του εργαζόμενου, έχουν
ποτιστεί με αίμα από τις προηγούμενες
γενιές και δεν τα διασφαλίζει κανένας νόμος του κράτους. Η ενότητα και η
αποφασιστικότητα των ίδιων των εργαζομένων μπορεί να τα επιβάλει. Και θα τα
επιβάλει! Η Ιστορία του εργατικού κινήματος – ακόμα και του κινήματος των
«ωφελούμενων»- είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα.
ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ
Καλούμε όλους τους
εργαζόμενους να οργανώσουμε τις δυνάμεις
μας, να συσπειρωθούμε γύρω από τα σωματεία μας, για να χτυπήσουμε την
αυθαιρεσία και τον αυταρχισμό και για να
μην περάσει το νέο μοντέλο εργαζόμενου που σχεδιάζουν για μας και κυρίως για τα
παιδιά μας. Γιατί το μέλλον που μας αξίζει είναι :
ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΜΕ ΠΛΗΡΗ
ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Αν πιστέψουμε στη
δύναμη μας, μπορούμε να το επιβάλουμε!
