Ευκαιρία για να περάσει «στα μουλωχτά» ό,τι νομοθετικό τερατούργημα, όποιο αντιλαϊκό σχέδιο είχαν στα συρτάρια τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι και δεν μπόρεσαν ή δεν πρόλαβαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, βρήκε η κυβέρνηση της ΝΔ με αφορμή την πανδημία. Το αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο, που ψηφίστηκε χτες στη Βουλή, είναι ο πιο πρόσφατος κρίκος σ' αυτήν τη μακρά «αλυσίδα».
Παρά τις αντιδράσεις όλων των περιβαλλοντικών φορέων, που ζήτησαν την απόσυρση του νομοσχεδίου, η κυβέρνηση, στα χνάρια όσων «πέρασε» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έσπευσε να ικανοποιήσει τα αιτήματα του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών ενώσεων, νομοθετώντας την πλήρη απαλλαγή των «επενδυτών» από οποιαδήποτε περιβαλλοντική αδειοδότηση, τη μετατροπή δασικών συστημάτων και βουνών σε «κρανίου τόπο» για τις «πράσινες» μπίζνες, την κατάργηση των εθνικών δρυμών, ακόμα και τη δυνατότητα πραγματοποίησης ερευνών για υδρογονάνθρακες σε περιοχές Natura!
Ο στόχος είναι σαφής: Να καθαριστεί το τοπίο από εμπόδια και περιορισμούς που φρενάρουν ή καθυστερούν επενδύσεις συσσωρευμένων κεφαλαίων στην «πράσινη οικονομία», που μόνο πράσινη δεν είναι για το λαό, όπως δείχνουν οι συνέπειες στο κόστος του ρεύματος, στην αύξηση της ανεργίας από το κλείσιμο λιγνιτικών μονάδων, η καταστροφή του περιβάλλοντος και η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής εκεί που ανοίγουν «δουλειές» με τα σκουπίδια κ.λπ.
Οι προθέσεις της κυβέρνησης φάνηκαν κυριολεκτικά από την πρώτη μέρα της πανδημίας, όταν με αφορμή τα μέτρα για το «lockdown» έσπευσε να εξαπολύσει αντεργατικό «πογκρόμ», με τις δεκάδες ΠΝΠ που διαλύουν συμβάσεις και στρώνουν το δρόμο για χιλιάδες νέες απολύσεις, αλλά και με την προσπάθεια να μπει στον «πάγο» η συνδικαλιστική δράση, η συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση.
Όπως δείχνουν μάλιστα οι τοποθετήσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών και οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης, αυτά τα μέτρα μόνο «έκτακτα» δεν είναι, αντιθέτως ήρθαν για να μείνουν και να αποτελέσουν τη «μαγιά» του νέου γύρου αντεργατικής - αντιλαϊκής επίθεσης, που έχει ήδη ξεκινήσει.
Και δεν είναι μόνο αυτά... η κυβέρνηση σπεύδει να καταθέσει το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο που είχε στα σκαριά. Το νομοσχέδιο προβλέπει ένα σχολείο με μεγαλύτερους ταξικούς φραγμούς, πιο στενά δεμένο με τις ρηχές δεξιότητες που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, πανεπιστήμια και Έρευνα πλήρως προσαρμοσμένα στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα που βιώνει η ανθρωπότητα τις μέρες αυτές, με τους ανταγωνισμούς για το εμβόλιο και το φάρμακο για τον κορονοϊό.
Σύμφωνα μάλιστα με τον πρωθυπουργό, όλα τα παραπάνω είναι το «ορεκτικό» για όσα έρχονται το επόμενο διάστημα, αφού με την καπιταλιστική κρίση «προ των πυλών» η κυβέρνηση σχεδιάζει να περάσει μέχρι τέλη Ιούλη 26 νομοσχέδια (!) με μέτρα για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας, αντιδραστικές «προσαρμογές» στον κρατικό μηχανισμό και τη Δικαιοσύνη, αλλά και για ένταση της καταστολής, όπου ανάμεσα στα άλλα γίνεται «προετοιμασία εδάφους» και για τον περιορισμό των διαδηλώσεων με νόμο.
Το «νήμα» που συνδέει όλα τα παραπάνω, αυτό που ξετυλίγει γρήγορα η κυβερνητική πολιτική και οριοθετεί την «εποικοδομητική κριτική» των άλλων πολιτικών δυνάμεων, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι άλλο από τα συμφέροντα του κεφαλαίου και την προσπάθεια να πληρώσει ξανά ο λαός την κρίση.
Αυτά τα συμφέροντα, αυτήν την πολιτική που τα υπηρετεί πρέπει να βάλουν στο στόχαστρο του αγώνα τους οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, για να έρθουν στο προσκήνιο οι δικές τους σύγχρονες ανάγκες. Για να ακουστεί τώρα ακόμα πιο δυνατά, σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιά, το σύνθημα των Πρωτομαγιάτικων συγκεντρώσεων: Ο λαός πλήρωσε πολλά και δεν πρόκειται να πληρώσει ξανά!
