Παραλιακό Μέτωπο και Ελεύθεροι
χώροι Καλαμαριάς:
Πολυτέλεια ή Ανάγκη;
Η Ποιότητα ζωής του λαού της
Καλαμαριάς στις προτεραιότητες των παρεμβάσεων της Λαϊκής Συσπείρωσης.
Να ακόμα ένα ερώτημα που πρέπει να
απαντηθεί μαχητικά από το λαό της Καλαμαριάς στις εκλογές της 8ης Οκτώβρη. Η Λαϊκή Συσπείρωση με την στάση της, μέσα και
έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο «έσωσε την τιμή της Καλαμαριάς» για την
αξιοποίηση του παραλιακού μετώπου προς όφελος του λαού της πόλης, αφού σύσσωμες οι υπόλοιπες δυνάμεις συμφωνούν
στην ήπια εμπορευματοποίηση και άνοιξαν αυτόν τον «δρόμο» με την στάση τους στο
θέμα της Μαρίνας Αρετσούς.
Καλαμαριά…
η «Μύκονος της Βόρειας Ελλάδας»…
Έτσι χαρακτηρίστηκε ο
Δήμος μας , από στέλεχος της Δημοτικής Αρχής. Εάν υπάρχει μια αλήθεια σε αυτό
το χαρακτηρισμό είναι ότι η Καλαμαριά είναι πράγματι ένας τόπος, που συνδυάζει
το φυσικό κάλλος, με το εκπληκτικό τοπίο του παραλιακού μετώπου.
Η παραλία της, οι αναξιοποίητοι
ελεύθεροι χώροι της, οι δασικές εκτάσεις σε διάφορα σημεία της πόλης θα
μπορούσαν να αποτελούν ανάσα για τους κατοίκους της και όχι μόνο. Τα τελευταία χρόνια, η Καλαμαριά παρουσιάζεται
από τις εκάστοτε Διοικήσεις ως μια «προνομιούχα» επιλογή για μόνιμη κατοικία,
σε σχέση με τις άλλες συνοικίες του πολεοδομικού συγκροτήματος της
Θεσσαλονίκης, στην οποία, κατά βάση, μόνο οικονομικά εύρωστα στρώματα μπορούν
να μείνουν.
Ωστόσο, η εικόνα αυτή
δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Μια βόλτα στις γειτονιές του Φοίνικα,
του Βότση, του Αγίου Παντελεήμονα, του Κέντρου αρκεί για να καταλάβει κανείς
ότι μόνο προνομιούχοι δεν αισθάνονται οι κάτοικοι της περιοχής και σίγουρα δεν
ανήκουν σε καμία οικονομική «ελίτ», αυτό άλλωστε ισχύει για την συντριπτική
πλειοψηφία των 100.000 κατοίκων της περιοχής.
Η Καλαμαριά θα μπορούσε πράγματι να είναι διαφορετική, σε
σχέση με αυτό που είναι σήμερα και σε σχέση με αυτό που σχεδιάζεται να γίνει.
Η συνεχής υποβάθμιση
και μη αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων προς όφελος του λαού, σε μια
περιοχή που θα έπρεπε να αποτελεί σημείο αναφοράς για όλη την πόλη, δείχνει
ακριβώς ότι όταν κουμάντο κάνουν τα κέρδη των λίγων, οι λαϊκές ανάγκες πάνε
περίπατο.
Διάφορα εργαλεία όπως
το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο, μέσα από τους αστικούς σχεδιασμούς που υλοποιεί η
Τοπική Διοίκηση, αξιοποιούνται στην κατεύθυνση διαμόρφωσης ελεύθερων χώρων - προαύλιο των επενδύσεων,
ενώ η πορεία υλοποίησης έργων και παρεμβάσεων συνδέεται με την προσδοκώμενη
κερδοφορία των επενδυτών και όχι την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ
ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΩΝ ΑΣΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ & ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥΣ
Πράξη 1η Μαρίνα:
H ιδιωτικοποίηση της
Μαρίνας Αρετσούς, μέσα από προκήρυξη διαγωνισμού από
το ΤΑΙΠΕΔ, για εύρεση επενδυτή, παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση της Ν.Δ. και την
Δημοτική Αρχή ως «ευκαιρία» για την οικονομική και τουριστική ανάπτυξη της
περιοχής. Τόσο η Διοίκηση του Δήμου και της Περιφέρειας, όσο και οι άλλες
παρατάξεις στο Δημοτικό Συμβούλιο που συμφωνούν με την ιδιωτικοποίηση υπό όρους,
αποδείχτηκαν οι καλύτεροι διαπραγματευτές επιχειρηματικών συμφερόντων. Εξάλλου,
οι ιδιωτικοποιήσεις των Μαρίνων και γενικότερα των λιμενικών υποδομών της χώρας
γίνονται στα πλαίσια της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας
του κεφαλαίου όπως προβλέπεται από τις στρατηγικού χαρακτήρα αποφάσεις της ΕΕ
για την ιδιωτικοποίηση κρίσιμων τομέων όπως των μεταφορών, της ενέργειας κ.ά. Η
Καλαμαριά δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Εξάλλου, το δρόμο προς την
ιδιωτικοποίηση άνοιξε αρχικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που περνούσε το ένα μετά το
άλλο ν/σ με δεκάδες προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Ο λαός της Καλαμαριάς και ευρύτερα της Θεσσαλονίκης δεν θα ωφεληθεί σε τίποτα
από αυτή την εξέλιξη. Ο ισχυρισμός για τα πολλαπλά οφέλη της τοπικής κοινωνίας
από τις επενδυτικές κινήσεις, θρυμματίζεται από την ίδια την πραγματικότητα. Όχι
μόνο δε θα έχουμε διεύρυνση και αναβάθμιση του ελεύθερου χώρου της παραλίας
αλλά αυτός θα περιοριστεί και θα είναι πλήρως εμπορευματοποιημένος, μια που
προκρίνεται μέγιστη συνολική εκμετάλλευση 14.900 τ.μ για κατοικίες, ξενοδοχείο,
εμπορικές χρήσεις. Αυτοαπασχολούμενοι στον κλάδο του επισιτισμού – τουρισμού
στην ευρύτερη περιοχή της Καλαμαριάς θα οδηγηθούν σε μαρασμό και λουκέτα. Για
τους εργαζόμενους ετοιμάζουν ένα εργασιακό κάτεργο χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις
Εργασίας, χωρίς ασφαλιστικά, εργασιακά, μισθολογικά, δικαιώματα, να οργιάζουν
οι ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Το δίλημμα: αν θα πρέπει να αξιοποιηθεί
το παραλιακό μέτωπο ή να μείνει η σημερινή απαράδεκτη κατάσταση είναι ψεύτικο
και παραπλανητικό. Το πραγματικό δίλημμα είναι σε όφελος τίνος θα γίνει η
αξιοποίηση, σε όφελος του λαού της Καλαμαριάς ή των «επενδυτών» για την αύξηση
της κερδοφορίας των κεφαλαίων τους. Τα περί «ανάπτυξης για όλους» αποτελούν
κούφια λόγια, είναι ανάπτυξη για τους λίγους.
Την ίδια στιγμή, είναι ελπιδοφόροι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο
διάστημα ενάντια σε αυτούς τους σχεδιασμούς. Μάλιστα κάτω από την πίεση του
λαού της Καλαμαριάς, αναγκάστηκαν ,Διοίκηση και υπόλοιπες Δημοτικές παρατάξεις
να κάνουν προσφυγή στο ΣΤΕ ως προς την διαδικασία της παραχώρησης, η οποία έχει
προσωρινά παγώσει. Βέβαια αυτό δεν τους εμποδίζει να συνεχίσουν αυτούς τους
σχεδιασμούς στο μέλλον, και δεν χωρά κανένας εφησυχασμός!
Πράξη 2η Κόδρα, «το Ελληνικό της Θεσσαλονίκης» :
Οι αρνητικές εξελίξεις με τον αποχαρακτηρισμό εκτάσεων από το πρώην στρατόπεδο Κόδρα,
πρέπει να σημάνουν συναγερμό για το λαό της Καλαμαριάς. Ο χώρος
του πρώην στρατοπέδου Κόδρα έπρεπε να είχε ήδη δοθεί και να αξιοποιούνταν
για τις λαϊκές ανάγκες εδώ και δεκαετίες, να
αποτελεί ανάσα πρασίνου και χώρος αναψυχής. Τόσο η προηγούμενη, όσο και η
νυν Δημοτική αρχή, που κόμπαζαν για την παραχώρηση μέρους του στρατοπέδου στον
Δήμο, έχουν ευθύνη, για το ότι δεν έχουν διεκδικήσει την αναγκαία χρηματοδότηση
από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αποτέλεσμα: αυτός
ο σημαντικός πνεύμονας πρασίνου για την Ανατολική Θεσσαλονίκη να ρημάζει, αφού
τον αντιμετωπίζουν ως «φιλέτο» για επενδύσεις μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων σε
αντίθεση με τις ανάγκες του λαού της περιοχής.
Είναι απαράδεκτο η
κυριότητα του πρώην στρατοπέδου Κόδρα να γίνεται αντικείμενο «παζαριού» μεταξύ
διαφορετικών κρατικών θεσμών (ΥΠΕΘΑ, ΑΟΟΑ, Υπ. Πολιτισμού) με επιδίωξη ο
καθένας να επωφεληθεί και σε κάτι. Ένα «παζάρι» που παίρνει χαρακτηριστικά
μοιρασιάς της λείας των χώρων εντός του στρατοπέδου, πάντα συνοδευόμενα με τα
«μεγάλα λόγια προσέλκυσης τουρισμού και οικονομικής ανάπτυξης». Και όλα αυτά
ενώ το ΝΑΤΟ παραμένει με μονάδα του ,στο χώρο του πρώην στρατοπέδου.
Πράξη 3η Πλαζ: Την
ίδια στιγμή, η πολυδιαφημισμένη ανάπλαση της πλαζ Αρετσούς εντάσσεται
στο γενικότερο σχεδιασμό της κυβέρνησης της ΝΔ και της Διοίκησης του Δήμου για
«τουριστική αξιοποίηση» της Καλαμαριάς. Η Διοίκηση μιλά για επενδύσεις 2
εκατομμυρίων ευρώ για να φτιαχτούν τα κτίρια και γενικότερα ο χώρος. Το
συγκεκριμένο σχέδιο ήδη το πληρώνουν πανάκριβα οι εργαζόμενοι που επιλέγουν να
επισκέπτονται την παραλία της Καλαμαριάς. Οι προθέσεις της Διοίκησης του Δήμου
είναι αποκαλυπτικές: «μπορεί κάποιος να
κυκλοφορήσει στους χώρους αλλά μπορεί να χρησιμοποιήσει τις υποδομές μόνο αν έχει
να ξοδέψει ή αν θέλει να καταναλώσει». Την ίδια στιγμή καλλιεργείται το
κάλπικο δίλημμα «ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση ή εγκατάλειψη», ώστε να
κατοχυρωθεί στη συνείδηση του λαού ότι αν δεν βάλει το χέρι στην τσέπη, οι
λίγοι εναπομείναντες ελεύθεροι χώροι της περιοχής, όπως και η πλαζ, θα
ρημάξουν.
Και όλα αυτά ενώ ο Δήμος, όλο αυτό το διάστημα, διαπραγματεύεται το ύψος του
αντίτιμου της παραχώρησης του χώρου της πλαζ από την ΕΤΑΔ, ενώ θα έπρεπε να
διεκδικήσει την ΔΩΡΕΑΝ παραχώρηση του. Με το κόστος για όλα αυτά να το πληρώσει
για ακόμα μια φορά ο λαός της Καλαμαριάς..
Είναι σημαντική η εξέλιξη, όπου με
πρωτοβουλία των κομμουνιστών Δημοτικών Συμβούλων με την Λαϊκή Συσπείρωση, το
Δημοτικό Συμβούλιο με πλειοψηφία ,δήλωσε την αντίθεση του στην παραχώρηση της
πλαζ από την ΕΤΑΔ στο Δήμο με αντίτιμο – ενοίκιο!
Πράξη 4η Καραμπουρνάκι και άλλοι χαρακτηρισμένοι
χώροι: Ταυτόχρονα, η Δημοτική Αρχή νίπτει τας χείρας
της ,αναφορικά με μια σειρά εκτάσεις, που βρίσκονται στην ιδιοκτησία ιδιωτών,
ενώ θα έπρεπε να αξιοποιούνται για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, καθώς ο
Δήμος δε διαθέτει ίδιους πόρους για να προχωρήσει σε απαλλοτριώσεις, που θα
έπρεπε ήδη να έχουν ολοκληρωθεί, με ευθύνη του κράτους και με χρηματοδότηση από
τον κρατικό προϋπολογισμό. Προσπαθούν να κάνουν το λαό της Καλαμαριάς συνένοχο,
προβάλλοντας δήθεν «ρεαλιστικές λύσεις», όπως χρηματοδότηση από το Πράσινο
Ταμείο, το Ταμείο Ανάκαμψης, ακόμα και δανεισμό από το Δήμο. Λύσεις οι οποίες, είτε είναι ανεφάρμοστες
είτε θα επιβαρύνουν τους Δημότες.
Στο Καραμπουρνάκι, δίπλα στο Ναυτικό Όμιλο, κάτω από την πίεση και τον
αγώνα κατοίκων, ο Δήμος προσέφυγε στο ΣΤΕ, ενάντια στην έκδοση 2 οικοδομικών
αδειών το 2012. Και ενώ η απόφαση του ΣΤΕ το 2016 «εξαφανίζει» τις άδειες, τελικά
«εξαφανίστηκε» η απόφαση για 4 χρόνια και τώρα η διοίκηση ζητάει ερμηνεία της
απόφασης από το ΣΤΕ!. Αποδεικνύεται διαχρονικά ότι ούτε η τωρινή διοίκηση (ΝΔ),
ούτε η προηγούμενη (ΠΑΣΟΚ), άλλα ούτε και οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης
(ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητοι), έχουν την πολιτική βούληση να αποτρέψουν την
τσιμεντοποίηση της παραλίας.
Πρόσφατα, είχαμε την έκδοση απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας που επί της
ουσίας παραδίδει στα χέρια ιδιώτη – της Εθνικής Τράπεζας- κομμάτι της
παραλιακής ζώνης στο Καραμπουρνάκι, στην περιοχή της Ακτής Ντοβίλ. Ήδη
ετοιμάζονται σχέδια ανοικοδόμησης της περιοχής εκεί, πάντα με κριτήριο την
τουριστική ανάπτυξη, η οποία δεν σημαίνει τίποτα άλλο παρά κέρδη για τους
λίγους, καταστροφή του περιβάλλοντος και του φυσικού κάλλους της περιοχής.
Καμία σχέση δεν έχουν οι παραπάνω σχεδιασμοί με τα λαϊκά
συμφέροντα!
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ... ΓΙΑ ΤΗΝ
ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ!
Στις
8 Οκτωβρίου να στείλουμε μήνυμα ανατροπής αυτών των αντιλαϊκών σχεδίων , δυναμώνοντας
την Λαϊκή Συσπείρωση. Να οργανώσουμε τον αγώνα μας ώστε να αντιπαλέψουμε
τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς στο παραλιακό μέτωπο. Η αξιοποίηση , στο σύνολό του μπορεί να διασφαλιστεί χωρίς τους
επενδυτές, χωρίς καμία επιχειρηματική δράση. Αγωνιζόμαστε
για το δικαίωμα του λαού στην πλήρη και σταθερή εργασία, με ποιοτικό ελεύθερο
χρόνο, στη μόρφωση, την αθλητική και πολιτιστική δραστηριότητα, στην ασφαλή,
ποιοτική λαϊκή κατοικία, σε δωρεάν, γρήγορες και ασφαλείς συγκοινωνίες.
Ο λαός της Καλαμαριάς
να γυρίσει τη πλάτη του απέναντι σε ένα εχθρικό κράτος, που λειτουργεί γρήγορα
και αποτελεσματικά, μόνο για την προστασία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων
και όχι για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας. Να γυρίσει τη πλάτη σε
όλους τους επίδοξους σωτήρες και τους λεγομένους ανεξάρτητους της Τοπικής
Διοίκησης.
Οι ελεύθεροι χώροι, οι παραλίες, οι χώροι πρασίνου, τα
πρώην στρατόπεδα, αποτελούν λαϊκή περιουσία και πρέπει να γίνουν αποκλειστικά
περιβαλλοντικοί - οικολογικοί χώροι πρασίνου και αναψυχής, ελεύθεροι για όλο το
λαό, χωρίς καμιά εμπορευματοποίηση των χρήσεων τους, με ευθύνη και
χρηματοδότηση του κράτους.
Τώρα ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ….
Αναστασία
Ποικιλίδου για δήμαρχος
Καλαμαριάς
Σωτήρης
Αβραμόπουλος για Περιφερειάρχης
Κεντρικής Μακεδονίας
