Η Θ. ΚΑΠΕΤΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ
Η έμπρακτη απόδοση τιμής στον Λένιν είναι η πάλη στο σήμερα για την ανατροπή της εκμεταλλευτικής κοινωνίας (VIDEO - ΦΩΤΟ)
«Η έμπρακτη απόδοση τιμής στον μεγάλο κομμουνιστή επαναστάτη Λένιν, στην Οκτωβριανή Επανάσταση και στους σκοπούς της, είναι η πάλη στις σημερινές συνθήκες για την ανατροπή και οριστική κατάργηση της ταξικής - εκμεταλλευτικής κοινωνίας», τόνισε η Θεανώ Καπέτη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ μιλώντας την Κυριακή, σε εκδήλωση με θέμα τα 100 χρόνια από τον θάνατο του Λένιν, που διοργάνωσε η ΤΟ Ανατολικής Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, στο Δημοτικό Θέατρο «Σταύρος Κουγιουμτζής» στην Καλαμαριά.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με θεατρικό δρώμενο που περιελάμβανε αποσπάσματα από σοβιετική ταινία για τα γεγονότα από τον Απρίλη στον Οκτώβρη του 1917.
Συγκεκριμένα ένα δρώμενο με αφηγήσεις και οπτικό υλικό (από ντοκιμαντέρ του ΚΚΕ και την ταινία: "ο Λένιν τον Οκτώβρη") για την συγκλονιστική περίοδο από τον Απρίλη στον Οκτώβρη του 1917 οπότε και ξεκίνησε η νικηφόρα εργατική εξέγερση, που έμεινε γνωστή στην ιστορία ως Οκτωβριανή Επανάσταση.
Από την πτώση του τσαρισμού και τον σχηματισμό της προσωρινής αστικής κυβέρνησης μέχρι τον Οκτώβρη 1917, όπου κάτω από την καθοδήγηση του ΚΚ των μπολσεβίκων αποφασίζεται η έφοδος στα χειμερινά ανάκτορα, είναι μέρες που συγκεντρώνουν μέσα τους «20 χρόνια» - όπως έλεγε στον καιρό του ο Μαρξ- και αποτελούν μια πολύτιμη πείρα για την τακτική της ταξικής πάλης του προλεταριάτου, πείρα που οι κομμουνιστές οφείλουν να μελετούν και να αφομοιώνουν με ιδιαίτερη προσοχή.
Η Οκτωβριανή Επανάσταση πραγματοποιήθηκε μέσα στη φωτιά του πρώτου ιμπεριαλιστικού παγκοσμίου πολέμου, όταν αλληλοσκοτώνονταν οι λαοί για τα συμφέροντα των καπιταλιστών.
Οι επαναστατημένοι εργάτες, αγρότες και στρατιώτες της Ρωσίας, με τη νίκη τους έκαναν πράξη την υπόσχεση των σκλάβων να μετατρέψουν τον πόλεμο μεταξύ των αφεντικών για τα δικά τους φαγοπότια, σε πόλεμο ενάντιά τους.
Στο δρώμενο, συμμετείχαν οι Μαρία Αντωνάκη, Έλενα Ελευθεριάδου, Θωμάς Κατσάνος, Παναγιώτης Μιχαηλίδης. Την σκηνοθετική επιμέλεια είχε η Τιτίκα Δελιγκά και στα βίντεο και τις προβολές ήταν ο Θεοφύλακτος Σταυρίδης.
Όπως σημείωσε ξεκινώντας την ομιλία της η Θεανώ Καπέτη, «τιμούμε σήμερα τον Λένιν, τον ακούραστο επαναστάτη, που συγκαταλέγεται μαζί με τους Μαρξ και Ενγκελς στους θεμελιωτές της επαναστατικής θεωρίας, τον καθοδηγητή της νικηφόρας πορείας των μπολσεβίκων προς το κοσμοϊστορικό γεγονός της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, της καθοριστικής μάχης για την κατάκτηση της επαναστατικής εργατικής εξουσίας και της τιτάνιας προσπάθειας οικοδόμησης του σοσιαλισμού».
Η Θεανώ Καπέτη στάθηκε στο καθοριστικό ρόλο του Λένιν για την ίδρυση του επαναστατικού Κόμματος της εργατικής τάξης, που σηματοδότησε την αναγκαιότητα και αποτελεσματικότητα της ιδεολογικής - πολιτικής οργάνωσης των επαναστατών. Του κόμματος νέου τύπου που αποτέλεσε το σημαντικότερο βήμα για το επαναστατικό κίνημα μετά τη συγγραφή του Κομμουνιστικού Μανιφέστου, από τους Μαρξ και Ενγκελς, το οποίο διακήρυσσε για πρώτη φορά αυτοτελή στόχο της εργατικής τάξης για την κατάκτηση της εξουσίας. Πλέον η εργατική τάξη αποκτούσε τη δική της πολιτική οργάνωση.
Αναφέρθηκε εκτενώς στην ομιλία της στο ποιος ήταν ο πραγματικός Λένιν. Στην επαναστατική του δράση και στην ακούραστη θεωρητική προετοιμασία και αντίστοιχη προσπάθεια διαμόρφωσης επαναστατικής στρατηγικής όπου απέδειξε στην πράξη ότι δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική επαναστατική πράξη χωρίς τη γνώση των νομοτελειών της διεξαγωγής της ταξικής πάλης και των αντικειμενικών νόμων εξέλιξης της κοινωνίας. «Αυτό ήταν που έδωσε τη δυνατότητα στους μπολσεβίκους να αντεπεξέλθουν στις γρήγορες εξελίξεις, να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά ελιγμούς του αντιπάλου και να εκπληρώσουν πραγματικά τον ρόλο τους ως καθοδηγητές του αγώνα του προλεταριάτου στην τσαρική αυτοκρατορία», είπε.
Και πρόσθεσε: «Το ΚΚΕ τιμά τα 100 χρόνια από τον θάνατο του Λένιν, φωτίζοντας τα επίκαιρα συμπεράσματα για την οργάνωση της ταξικής πάλης και δίνοντας όλες του τις δυνάμεις στον αγώνα για να βγουν η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα πιο δυναμικά, πιο μαζικά στο προσκήνιο, με μεγαλύτερη συνειδητοποίηση της ριζικής αιτίας των μεγάλων προβλημάτων τους και του πραγματικού αντιπάλου που έχουν απέναντί τους, του σάπιου εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος και της εξουσίας του κεφαλαίου.
Ο Λένιν έχει λοιπόν κάτι πολύ σημαντικό να μας πει στον 21ο αιώνα. Έρχεται να θυμίσει σε όσους το ξέχασαν, σε όσους φοβούνται ότι ο καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος, ούτε παντοδύναμος. Ότι η δύναμη της εργατικής τάξης είναι τεράστια όταν σηκώσει το κεφάλι και αποφασίσει να περάσει στο προσκήνιο της Ιστορίας. Ότι μπορούμε να οικοδομήσουμε μια ανώτερη οργάνωση της κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ότι μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις νέες τεχνολογικές δυνατότητες για να μειώσουμε τον εργάσιμο χρόνο μας, για να προστατεύσουμε την υγεία μας, για να αναβαθμίσουμε τη μόρφωσή μας.
Ο Λένιν έρχεται να θυμίσει τη σημασία ενός ισχυρού ΚΚ, μιας ισχυρής επαναστατικής πρωτοπορίας για να καθοδηγήσει τη λαϊκή αγανάκτηση και να ανοίξει το δρόμο της ανατροπής. Αυτό το δρόμο βάδισαν νικηφόρα το 1917 οι μπολσεβίκοι με την καθοδήγηση του Λένιν μόλις εμφανίστηκαν στη Ρωσία οι κατάλληλες συνθήκες, όταν η άρχουσα τάξη, οι πάνω, δεν μπορούσαν να κυβερνήσουν όπως παλιά, η εργατική τάξη, οι κάτω, δεν ήθελαν να ζουν όπως παλιά και σημειώθηκε μεγάλη άνοδος της δράσης των λαϊκών μαζών που είχαν αγανακτήσει απ' τα δεινά του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Όμως αυτή η εμφάνιση των ευνοϊκών συνθηκών για την ανατροπή του συστήματος, η εμφάνιση της επαναστατικής κατάστασης δεν προέκυψε ως "φυσικό φαινόμενο"».
Στάθηκε ιδιαίτερα στο πολύτιμο κείμενο του Λένιν «Σύνθημα για τις Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης», για τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, που φώτισε τόσο τον αντιδραστικό χαρακτήρα των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών σε βάρος των λαών όσο και τον προσωρινό ιστορικό χαρακτήρα τους, αφού οι συσχετισμοί και τα συμφέροντα των αστικών τάξεων μεταβάλλονται.
Όπως είπε «σπάνια μια θεωρητική ανάλυση και πρόβλεψη επιβεβαιώνεται στη ζωή τόσο πανηγυρικά, όπως αυτή του Λένιν. Κάθε χρόνος, κάθε μέρα που περνά απ' τη δημιουργία της ΕΟΚ και τη μετεξέλιξή της σε ΕΕ επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για μια λυκοσυμμαχία, μια ιμπεριαλιστική ένωση κρατών, που μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει για τους λαούς με το πέρασμα του χρόνου.
Οι υποσχέσεις ότι η ενιαία ευρωενωσιακή αγορά, η Συνθήκη του Μάαστριχτ, η πράσινη μετάβαση, ο ψηφιακός μετασχηματισμός, θα έφερναν ευημερία στους λαούς, υψηλούς μισθούς και φθηνές τιμές, συντρίβεται πάνω στο έδαφος της σκληρής πραγματικότητας της ΕΕ των 16 εκ. ανέργων, των 95 εκ. στο όριο της φτώχειας, της ΕΕ της ενεργειακής ακρίβειας.
Μόνο το ΚΚΕ προειδοποίησε και είπε την αλήθεια για την ΕΕ, όταν όλα τα αστικά κόμματα έλεγαν παραμύθια της Χαλιμάς. Οι αντιδραστικές κατευθύνσεις της ΕΕ, η απαίτηση να θυσιάζονται οι ανάγκες των λαών στο βωμό του κέρδους των ομίλων της, καλύπτουν όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Δεν αφήνουν τίποτα όρθιο. (...) Το αντιδραστικό πρόσωπο της ΕΕ έχει αμέτρητες όψεις και αποδεικνύει ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, αποφασίζοντας να αναμετρηθεί και να απαλλαγεί απ' τα δεσμά της ΕΕ και της εξουσίας του κεφαλαίου».
