Τη «χαριστική βολή» σε ό,τι έχει απομείνει από την Κοινωνική Ασφάλιση δίνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με το νέο σχέδιο το οποίο παρουσίασε τη Δευτέρα 4 Γενάρη ο υπουργός Εργασίας στα κόμματα και αναμένεται να στείλει για έγκριση στο κουαρτέτο.
Πρόκειται για πρόταση-σφαγείο των ασφαλιστικών δικαιωμάτων όλων των ασφαλισμένων, όλων των Ταμείων και γενεών καθώς επιτίθεται με σφοδρότητα κυριολεκτικά όχι μόνο στους εν ενεργεία ασφαλισμένους αλλά και στους ήδη συνταξιούχους, ενώ παράλληλα καταδικάζει στη φτώχεια τις νέες γενιές που σήμερα εργάζονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία στις ευέλικτες μορφές απασχόλησης και με μεροκάματα της πείνας.
Παρά τα όσα διατείνεται η κυβέρνηση, ότι δεν θα γίνουν νέες μειώσεις στις ήδη υπάρχουσες συντάξεις, οι κύριες συντάξεις μέσω του επανυπολογισμού τους θα περικοπούν, ενώ οι επικουρικές σε μια πορεία θα εξαφανισθούν. Η προσωρινή αναβολή στην επιβολή άμεσων περικοπών στις κύριες συντάξεις, μετά την αιμορραγία τους κατά 40% την τελευταία πενταετία, είναι ένας πολιτικός ελιγμός της κυβέρνησης για να κερδίσει χρόνο. Όμως μετά το 2018 οι μειώσεις που προκύπτουν από τον επανυπολογισμό των συντάξεων των ήδη συνταξιούχων θα επιβληθούν σε κάθε περίπτωση.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση προχωρά σε αύξηση των εισφορών για την επικουρική σύνταξη των σημερινών εργαζόμενων και αυτοαπασχολούμενων, μέσω της οποίας θα αφαιμάξει τα ήδη πενιχρά λαϊκά εισοδήματα από εργασία κατά 500 εκατ. ευρώ ετησίως.
Στυλοβάτης του κυβερνητικού σχεδίου είναι ο νόμος 3863/2010, ο οποίος όμως γίνεται ακόμα χειρότερος. Επαναδιατυπώνεται το «σπάσιμο» της κύριας σύνταξης σε δύο τμήματα, στη λεγόμενη ανταποδοτική σύνταξη που θα προέρχεται από τις εισφορές των εργαζομένων και στην εθνική σύνταξη που θα προέρχεται από την κρατική χρηματοδότηση. Όμως και το άθροισμα των δύο τμημάτων οδηγεί σε πολύ μικρότερες συντάξεις από αυτές που προέκυπταν με το παλιότερο σύστημα. Και αυτό γιατί τα
ποσοστά αναπλήρωσης στην κυβερνητική πρόταση «κατακρημνίζονται», ενώ τα ποσοστά αυτά θα υπολογίζονται και σε πολύ μικρότερο συντάξιμο μισθό, αφού αυτός πλέον θα είναι ο μέσος μισθός ολόκληρου του εργάσιμου βίου και όχι της τελευταίας πενταετίας (π.χ. ΙΚΑ) που ίσχυε πριν.
Με το παλιό σύστημα, ένας μισθωτός που είχε 10.500 ημέρες Ασφάλισης (35ετία), με μισθό την τελευταία πενταετία γύρω στα 1.500 ευρώ, το ποσοστό αναπλήρωσης ήταν 70% και η αποδιδόμενη σύνταξη 1.040 ευρώ.
Με το νέο σύστημα, επειδή πλέον θα υπολογίζονται οι μισθοί όλου του εργάσιμου βίου και όχι της τελευταίας μόνο πενταετίας, ο συντάξιμος μισθός του εργαζόμενου θα είναι μόλις 1.026 ευρώ. Το ποσοστό αναπλήρωσης από το 70%, με βάση την κυβερνητική πρόταση θα είναι για τα 35 χρόνια Ασφάλισης, μόλις 38,68%!
Έτσι το ποσό της ανταποδοτικής σύνταξης θα είναι μόλις 396 ευρώ. Η προσθήκη σε αυτό το ποσό της εθνικής σύνταξης των 384 ευρώ, οδηγεί σε τελικό ποσό σύνταξης στα 780 ευρώ!
Με βάση το νόμο 3863/2010, για τον ίδιο εργαζόμενο, η ανταποδοτική σύνταξη θα ήταν 470 ευρώ (ποσοστό αναπλήρωσης 45,85%) και η εθνική είχε οριστεί στα 360 ευρώ, δηλαδή η συνολική σύνταξη -στην πλήρη ωρίμανση του συστήματος- θα ήταν μόλις 830 ευρώ.
Να σημειωθεί ότι με το νέο σύστημα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ η σύνταξη (για το συγκεκριμένο παράδειγμα) είναι μειωμένη κατά 25% σε σχέση με το σημερινό σύστημα (ν. 2863/2010), το οποίο με τη σειρά του είχε οδηγήσει σε μείωση 20% σε σχέση με το παλιότερο σύστημα.
Και φυσικά αυτά τα επίπεδα συντάξεων προκύπτουν σε εργαζόμενους με 35 χρόνια ασφάλισης. Η εικόνα γίνεται ακόμα χειρότερη σε εργαζόμενους που δεν θα μπορούν να εξασφαλίζουν αυτά τα ένσημα. Ειδικά για τις νέες γενιές, που εργάζονται σε συνθήκες «ευελιξίας» το τμήμα της «ανταποδοτικής σύνταξης» θα είναι μηδαμινό. Αξίζει να αναφερθεί ότι στην περίπτωση 15ετίας, το ποσοστό αναπλήρωσης της ανταποδοτικής σύνταξης θα είναι μόλις 12% και σε έναν συντάξιμο μισθό των 1.000 ευρώ, το ανταποδοτικό τμήμα θα ανέρχεται μόλις στα 120 ευρώ!
Οι κατασκευαστές του νέου αντιλαϊκού συστήματος ισχυρίζονται ότι σε αυτές τις περιπτώσεις των εξευτελιστικών ανταποδοτικών συντάξεων θα «σώζει» την κατάσταση η προσθήκη της εθνικής σύνταξης των 384 ευρώ.
Όμως η λεγόμενη εθνική σύνταξη και στα δύο συστήματα δινόταν και θα δίνεται μόνο υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Με βάση την πρόταση της κυβέρνησης, η εθνική σύνταξη θα είναι μειωμένη στην περίπτωση αναπηρίας, ανάλογα με το ποσοστό αναπηρίας του δικαιούχου, θα μειώνεται στην περίπτωση των «πρόωρων» συνταξιοδοτήσεων, όπως και στις περιπτώσεις δικαιώματος λόγω θανάτου, αλλά και διπλής σύνταξης και δεν θα δίνεται ολόκληρη αν ο δικαιούχος δεν έχει τουλάχιστον 40 χρόνια παραμονής στη χώρα μας. Αυτό σημαίνει ότι στις περιπτώσεις αναπηρίας -που μπορεί να συμβεί οποτεδήποτε- ο ασφαλισμένος που χάνει την ικανότητα προς εργασία θα μένει «επί ξύλου κρεμάμενος». Σε τέτοιες οδυνηρές καταστάσεις θα βρεθούν οι ασφαλισμένοι με δεδομένο ότι το νέο σύστημα δεν προβλέπει ούτε κατώτερα όρια συντάξεων.
Όμως η πρόταση της σημερινής κυβέρνησης οδηγεί όχι μόνο σε μικρότερες συντάξεις, ακόμα και από το ν. 3863, αλλά εφαρμόζεται άμεσα για όλους τους ασφαλισμένους. Ενώ δηλαδή στον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης ο χρόνος εργασίας και ασφάλισης που είχε διανυθεί μέχρι το 2010 υπολογιζόταν με τα παλιά ποσοστά (π.χ. 2% ετησίως), με την πρόταση της κυβέρνησης, όλος ο χρόνος ασφάλισης υπολογίζεται με τους νέους συντελεστές αναπλήρωσης. Κατά συνέπεια, η επιδείνωση στον υπολογισμό των συντάξεων είναι ακαριαία.
Γι' αυτό η κυβερνητική πρόταση αντιγράφει σε ακόμα χειρότερη εκδοχή το νόμο 3863. Μάλιστα, ο νέος αιματηρός τρόπος υπολογισμού που εκμηδενίζει τις συντάξεις επεκτείνεται και στις συντάξεις των σημερινών συνταξιούχων. Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μονιμοποιεί, αλλά και νομιμοποιεί όλες τις μέχρι τώρα αυθαίρετες περικοπές που είχαν επιβάλει οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Γίνεται συνεπής εκτελεστής της αντιασφαλιστικής διαθήκης τους και ο πιο καλός ο μαθητής όταν πρόκειται να χτυπήσει τα ασφαλιστικά δικαιώματα.
Η αντιλαϊκή πρόταση της κυβέρνησης που σμπαραλιάζει έτσι και αλλιώς ό,τι έχει απομείνει από ασφαλιστικά δικαιώματα, δεν σημαίνει ότι θα είναι και αυτό που θα έρθει προς ψήφιση στη Βουλή. Και αυτό γιατί μεσολαβεί η συζήτηση με τους «θεσμούς»-δανειστές, με κρίσιμες παραμέτρους να είναι ανοιχτές, καθώς δεν αποκλείεται η εθνική σύνταξη να δίνεται με εισοδηματικά κριτήρια, ενώ ανοιχτό παραμένει και το ζήτημα της αύξησης των αναγκαίων ημερών ασφάλισης από τις 4.500 ημέρες ασφάλισης στις 6.000 ημέρες ασφάλισης.
Ταυτόχρονα μαζί με τον επανυπολογισμό των ήδη αποδιδόμενων συντάξεων η κυβέρνηση προχωρά και στησταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ μέχρι το 2019, οπότε δεν θα καταβάλλεται σε κανέναν συνταξιούχο και συνολικά οι χαμηλοσυνταξιούχοι χάνουν περίπου 1 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση.
Όσον αφορά την οργανωτική δομή, η κυβέρνηση προχωρά στη δημιουργία ενός υπερ-ταμείου όπου υπάγονται όλα τα Ταμεία κύριων συντάξεων, μαζί με τα Ταμεία Πρόνοιας που απέδιδαν τα εφάπαξ τα οποία και αυτά θα μειωθούν. Ταυτόχρονα, στο ίδιο Ταμείο υπάγονται και τα Ταμεία και οι κλάδοι που δίνουν παροχές σε χρήμα λόγω ασθένειας ή άλλα βοηθήματα. Εννοείται ότι μέσω αυτής της τεχνητής μαμούθ ενοποίησης, πέραν των προβλημάτων λειτουργικότητας, το κύριο είναι ότι θα επιδιωχθεί η αποψίλωση όλων των παροχών προς τους ασφαλισμένους που έδιναν μέχρι τώρα τα Ταμεία, με τη δημιουργία νέων κανονισμών παροχών.
