Μετά από σχεδόν 20.000 (επίσημα καταγεγραμμένους) νεκρούς, ένα μήνα πανδημίας, «έκτακτης ανάγκης», «ατομικής ευθύνης» και καραντίνας στη χώρα, η ισπανική σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση PSOE - «Ουνίδας Ποδέμος» αποφάσισε την περασμένη Τρίτη πως χρειάζεται ...έλεγχος των επιχειρήσεων της Υγείας! Πάντως, σε περίοδο πανδημίας, οι επιχειρήσεις στην Υγεία και το Φάρμακο συνεχίζουν τη δουλειά τους - ορισμένες και με το παραπάνω... - καταρρίπτοντας μύθους όπως «όλοι μαζί» στην πανδημία ή περί σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Ας δούμε, λοιπόν, υπέρ τίνος λειτουργεί η λεγόμενη συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα Υγείας στην Ισπανία, μία από τις χώρες που πλήττονται περισσότερο από την πανδημία. Να σημειωθεί ότι, όπως και σε πολλές άλλες χώρες, στην Ισπανία οι νεκροί από κορονοϊό εκτιμάται ότι είναι πολλαπλάσιοι από τους επίσημα καταγεγραμμένους, καθώς όσοι πέθαναν έχοντας συμπτώματα, αλλά χωρίς να έχουν κάνει τεστ, δεν καταμετρώνται.
Στα μέσα περίπου της πανδημίας και ενώ ήταν πλέον ολοφάνερο ότι κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, η ισπανική κυβέρνηση αποφάσισε - μετά από επανειλημμένες προτροπές του ΠΟΥ και άλλων επιστημόνων - να διενεργεί πολλαπλάσια διαγνωστικά τεστ, τα οποία γίνονταν (και συνεχίζουν να γίνονται) με το σταγονόμετρο. Ενας λόγος είναι το κόστος των τεστ, το γεγονός δηλαδή ότι κάποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι τα παράγουν και τα πουλούν με σκοπό το κέρδος. Ενας άλλος λόγος είναι η έλλειψη που παρατηρείται στην παγκόσμια αγορά, η αύξηση της ζήτησης (και των τιμών) και η κούρσα του ανταγωνισμού μεταξύ κρατών και ομίλων.
Στην Ισπανία εκτελούνται περίπου 15.000 - 20.000 τεστ ημερησίως, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Υγείας, αλλά ο αριθμός αυτός θα έπρεπε να είναι πολύ μεγαλύτερος, τουλάχιστον 50.000. Ούτε τα δημόσια διαγνωστικά εργαστήρια επαρκούν για αυτόν το στόχο, ενώ η γραφειοκρατία και άλλοι παράγοντες εμποδίζουν την άμεση πιστοποίηση και χρήση μηχανημάτων των ερευνητικών κέντρων.
Παράλληλα, τα ιδιωτικά νοσοκομεία και διαγνωστικά κέντρα της Ισπανίας διεξάγουν τα δικά τους τεστ για τον κορονοϊό, δηλαδή τα πουλούν σε όσους ασθενείς μπορούν να αντέξουν το κόστος και φυσικά δεν τα διαθέτουν για τον «κοινό» - κατά τ' άλλα - σκοπό. Να, λοιπόν, πού οδηγούν ο κατακερματισμός των υπηρεσιών Υγείας και η ιδιωτικοποίησή τους, αλλά και η λογική του «κόστους - οφέλους» που είναι επίσημη πολιτική όλων των καπιταλιστικών κρατών. Αυτά τα «ιερά και όσια» του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής είναι αντικειμενικό εμπόδιο στην αξιοποίηση της επιστήμης για την προστασία της υγείας των λαών.
* * *
Η Υπουργική Απόφαση - που μένει να αποδειχθεί κατά πόσο και πώς θα εφαρμοστεί στην πράξη - επιτρέπει τελικά στους δημόσιους υγειονομικούς φορείς των κοινοτήτων να ελέγχουν τα ιδιωτικά εργαστήρια για να επιταχυνθούν τα διαγνωστικά τεστ, καθώς και να παρακολουθούν τις τιμές τους «προκειμένου να αποφευχθούν καταχρηστικές καταστάσεις». Είναι μια απόφαση που έρχεται μετά από σχεδόν 180.000 επιβεβαιωμένα κρούσματα και 19.000 θανάτους στην Ισπανία, σύμφωνα με τις τελευταίες καταμετρήσεις. Τόσος χρόνος και τόσα θύματα χρειάστηκαν για να πάρει η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση συνεργασίας ένα τόσο στοιχειώδες μέτρο για την αντιμετώπιση της πανδημίας...
Με βάση την απόφαση, οι επικεφαλής Υγείας «θα έχουν στη διάθεσή τους τα κέντρα, τις υπηρεσίες και τις εγκαταστάσεις Υγείας ιδιωτικής ιδιοκτησίας που βρίσκονται στην Αυτόνομη Κοινότητά τους και δεν παρέχουν υπηρεσίες στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, καθώς και στο προσωπικό τους». Επίσης, δεν θα επιτρέπεται να πληρώσει κάποιος για να κάνει τεστ αν αυτό δεν συνίσταται από τις δημόσιες υγειονομικές αρχές, ενώ οι ιδιωτικές επιχειρήσεις Υγείας υποχρεούνται να ενημερώνουν τις υγειονομικές αρχές για τα θετικά κρούσματα. Δηλαδή ούτε καν ενημέρωση για τα θετικά κρούσματα δεν υπάρχει, για τέτοια «σύμπραξη» και «κοινή προσπάθεια» μιλάμε...
Αυτό που επιβεβαιώνεται, επίσης, είναι ότι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις έχουν στην κατοχή τους το απαραίτητο υλικό για τη διενέργεια διαγνωστικών εξετάσεων - αντιδραστήρια, επιχρίσματα για δειγματοληψία, κιτ εκχύλισης νουκλεϊκών οξέων κ.ά. - εμποδίζοντας τη χρήση τους για τη δημόσια υγεία και την υπεράνθρωπη προσπάθεια που κάνουν οι υγειονομικοί, με κόστος ακόμη και την ίδια τους τη ζωή.
* * *
Πέρα από τον «αόρατο εχθρό», τον νέο κορονοϊό, εξίσου επικίνδυνος είναι και ο εχθρός που είναι ορατός διά γυμνού οφθαλμού. Η ανάγκη για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης σε Υγεία - Φάρμακο - ιατρικό εξοπλισμό αναδεικνύεται σήμερα σε αυτές τις τραγικές συνθήκες που βιώνουν όλοι οι λαοί του κόσμου. Ας αναρωτηθεί ο καθένας, πού χρησιμεύει για την κοινωνία, την επιστημονική πρόοδο, τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας, η ύπαρξη επιχειρηματικών ομίλων που θησαυρίζουν πουλώντας «υπηρεσίες ζωής και θανάτου»; Μπορούν να συνυπάρξουν, όπως μας λένε, η προστασία της ζωής και το κυνήγι του κέρδους; Ο καθένας θα βρει τις απαντήσεις κοιτώντας τις εκατόμβες νεκρών όλων των καπιταλιστικών κρατών, πολλοί από τους οποίους έχουν πεθάνει αβοήθητοι στα σπίτια τους ή στο γηροκομείο, χωρίς καν να έχουν εξεταστεί από γιατρό, έξω από την κλειστή πόρτα ενός νοσοκομείου ή μιας ΜΕΘ...
